
Sinds de zestiende staan er weren op de zandplaten in de Oosterschelde voor de vangst van ansjovis. Tegenwoordig is alleen de vissersfamilie Van Dort nog actief in de weervisserij. Maar door het wegblijven van de ansjovis dreigt deze visserstechniek helemaal te verdwijnen. Stichting Behoud Weervisserij wil dit immaterieel erfgoed behouden en heeft met de laatste weervissers een plan gemaakt om de weervisserij in elk geval nog één seizoen te behouden.
Weervisserij
Weervisserij is een ambachtelijke visserijtechniek, die gebruik maakt van getijdestromingen en zandplaten. Een weer staat op een zandplaat in een V-vorm. Vanuit de punt, de weerkamer of fuik, lopen twee vleugels die bestaan uit lange houten palen. Als een vis het weer binnenzwemt kan deze er niet meer uit. Het getij dwingt de vis naar de weerkamer en de weervissers gaan bij laag tij de fuik in om de vangst binnen te halen.
Ansjovis
De doelsoort van de weervisserij is ansjovis, maar deze soort blijft om onbekende reden al jaren weg uit de Oosterschelde. Dat maakte commerciële visvangst onmogelijk. 2024 was voor de familie Van Dort hen het vijfde jaar op rij dat er geen ansjovis werd gevangen en ook andere soorten bleven weg. “De periode duurt te lang voor ons. Zonder financiële steun kunnen we niet anders dan de stekker eruit trekken”, vertelde schoonzoon Henk van Schilt tijdens een vaartocht in juni 2024. Later dat jaar kondigde de familie dan ook aan dat ze moesten stoppen omdat het financieel niet langer haalbaar was.
Laatste weervissers
De Stichting Behoud Weervisserij was al bezig met een businesscase om het oude ambacht te behouden. Samen met de familie Van Dort stelde de stichting een plan op waarmee de weervisserij in elk geval nog één seizoen door kan gaan. Dit plan is wel een noodoplossing stelt de Stichting bij Omroep Brabant. “Alleen met steun van instanties kunnen we de weervisserij na 2025 behouden, anders houdt het op.”
Meer weten over de weervisserij? Vismagazine voer juni 2024 mee op een van de vaartochten naar het weer.