VISSERIJ | De Noord Atlantische kuststaten – Europese Unie, Faeröer, Groenland, IJsland, Noorwegen en het Verenigd Koninkrijk – hebben een akkoord bereikt over de vangst en het beheer van makreel, Atlantisch-Scandinavische haring en blauwe wijting in het noordoostelijke deel van de Atlantische Oceaan voor 2025.
Op basis van de aanbevelingen van de International Council for Exploration of the Sea (ICES) spraken de kuststaten de volgende TAC’s – totaal toegestane vangsten – voor 2025 af.
- Makreel: 576.958 ton, een daling van 22 procent ten opzichte van 2024.
- Atlantisch-Scandinavische haring: op 401.794 ton, een stijging van 3 procent ten opzichte van 2024.
- Blauwe wijting: 1.447.054 ton, een daling van 5,4 procent ten opzichte van 2024.
Zorgen om makreel en haring
Over de visbestanden van de makreel en Atlantisch-Scandinavische haring bestaan zorgen. Uit de cijfers van ICES blijkt dat de makreelpopulatie sterk is afgenomen. Sinds 2015 daalde het bestand van 7,26 miljoen ton naar 2,8 miljoen ton. Ook de Atlanto-Scandinavische haringpopulatie is sinds 2008 gekrompen van 6,9 miljoen ton naar 3,1 miljoen ton en is dit jaar gedaald tot onder het kritische bestandsniveau waarbij de gezondheid van een bestand op lange termijn in gevaar is.
Om de bestanden gezond te houden adviseerde ICES voor 2025 een vermindering van 22 procent van de makreelvangst (576.958 ton). Voor de Atlanto-Scandinavische haring verwacht ICES de komende jaren een sterkere productie van nakomelingen. Daarom verhoogde ICES het advies met 3 procent ten opzichte van afgelopen jaar. Dit advies volgen de kuststaten op.
Problemen met beheer
Niettemin wijst ICES wijst erop dat het duurzame beheer van de drie pelagische soorten een uitdaging blijft. In 2023 overschreden de Atlanto-Scandinavische haring, blauwe wijting en makreel in 2023 de wetenschappelijk geadviseerde limieten met respectievelijk 33 procent, 28 procent en 35 procent. Volgens de Marine Stewardship Council (MSC) komt dit doordat de kustlanden geen afspraken maken over de verdeling van vangstrechten. “De regeringsonderhandelingen over de verdeling van de vangstrechten zitten al jaren vast”, stelt MSC. “In plaats daarvan stelt elk land zijn eigen quotum vast – met als gevolg dat de som van de individuele quota aanzienlijk hoger is dan de wetenschappelijke aanbeveling.”
De EU uitte tijdens het overleg de bezorgdheid over de unilaterale maatregelen van bepaalde kuststaten, die de visbestanden in gevaar brengen. Dit bedreigt de duurzaamheid van de bestanden op lange termijn en beperken de vooruitgang in de richting van eerlijke en alomvattende beheersmaatregelen. Om overbevissing op de drie soorten te voorkomen pleit de EU ervoor om eerlijk de quota met elkaar te delen en zo te voorkomen dat de TAC’s worden overschreden.
Controlemaatregelen
Naast de TAC’s bespraken de Europese Unie, Groenland, de Faeröer, IJsland, Noorwegen en het Verenigd Koninkrijk ook de controlemaatregelen voor de pelagische visserij in het noordoostelijke deel van de Atlantische Oceaan. Het uiteindelijke doel is om de registratie van de vangsten door alle partijen te verbeteren.
Het visserijcontrolesysteem van de Europese Unie, dat onlangs is versterkt, speelt een onmisbare rol bij de bescherming van de mariene hulpbronnen, het handhaven van eerlijke concurrentie en het voldoen aan de vraag van de consument naar duurzaam geproduceerde producten. Een effectieve uitvoering hangt af van de samenwerking van de kuststaten om de controlenormen op zee en in havens te verbeteren.
De Europese Unie heeft ook voorgesteld om met andere kuststaten samen te werken om te zorgen voor gemeenschappelijke technische specificaties en interoperabiliteit van elektronische monitoringsystemen op afstand aan boord van vissersvaartuigen in verschillende rechtsgebieden.
Bron: Europese Commissie
