Onder de naam ‘Dichtbijvangst’ organiseerde Stichting Noordzeevis uit Scheveningen op 14 november een interessante bijeenkomst. De avond was om verschillende redenen het bezoeken waard. Zo kregen de deelnemers een heerlijk diner voorgeschoteld met dichtbij gevangen vis in de hoofdrol. Zowel de bereiding als het uitserveren was tot in de puntjes verzorgd door studenten van ROC Mondriaan, School voor Horeca en Facilitaire Dienstverlening, in Den Haag. De hoofdmoot van het programma was de presentatie van twee (deel)onderzoeken naar de kansen van lokaal gevangen vis, uitgevoerd door Geert Hoekstra en Gemma Tacken van Wageningen Economic Research.
Het is een publiek geheim dat dichtbij gevangen soorten als wijting, pieterman, steenbolk, horsmakreel, grauwe poon, griet, schar en bot zeer smakelijke vissen zijn. Toch worden ze veel minder verkocht dan (dure) geïmporteerde soorten als zalm en tonijn. De verkoop blijft ook sterk achter bij populaire Noordzeevis als kabeljauw, tong en schol. Het onderzoek van Hoekstra laat zien dat vishandel en horeca een sterk verdienmodel kunnen realiseren met de verkoop van lokale Noordzeevis. Zo ligt de financiële marge bij ‘goedkope’ soorten als wijting en schar op 20 tot 25 procent, terwijl de marge op zalm en tonijn slechts enkele procenten bedraagt. Naast de winstmarge zijn er volgens Hoekstra nog andere redenen om in te zetten op dichtbij gevangen vis. “Denk aan de hoge kwaliteit doordat het vers is en de lokale herkomst met het verhaal erachter van de visser en Noordzee.”
Tja, zult u zeggen, maar wie gaat deze vis eten? Onbekend maakt immers onbemind. Gemma Tacken vroeg 400 jongeren tussen 18 en 35 (uit de regio Haaglanden) naar hun visconsumptie. En inderdaad, jongeren eten weinig vis en hebben een voorkeur voor kibbeling, zalm, sushi en lekkerbek. Ze willen best meer vis eten, maar de in Scheveningen aangelande soorten kennen ze niet of ze weten niet hoe ze deze vis kunnen bereiden.
De horeca en ‘to go’-zaken op bijvoorbeeld stations zijn plekken waar veel jongeren komen. Volgens Tacken is het de kunst om hen dáár te verleiden met Noordzeevis. “De oester is een goed voorbeeld. Die heeft aan populariteit gewonnen bij jongeren door zijn verkrijgbaarheid in de horeca.” Aansluiten bij bestaande gerechten (denk aan Noordzeevis in sushi of door de pasta) lijkt een succesrecept om meer jongeren te bereiken. Het gaat erom de drempel te verlagen. Een visplateau als borrelhap met ook onbekende soorten is een andere kansrijke optie om jongeren te laten kennismaken met ‘onze’ Noordzeevis.