Overstap naar eigen bedrijf is Jaap Koelewijn goed bevallen

Jaap Koelewijn is een tevreden mens én ondernemer. Hij vindt de huidige vier dagen, die hij als ambulant handelaar op standplaatsen te vinden is, helemaal prima. “Ik hoef niet per se rijk te worden. Het gaat erom dat ik mijn werk leuk vind en dat we er normaal van kunnen leven.” 

Het is een zaterdag als we Koelewijn Kwaliteitsvishandel opzoeken in Gouda Goverwelle. Wat meteen opvalt in de vitrine vol met heerlijke vis, zijn de perfect verpakte maaltijden en andere kant-en-klaar-producten. Marketingtechnisch perfect afgewerkt met een sticker met ‘eet smakelijk’ of ‘vers voor u bereid’ erop. Daar is geen woord van gelogen, want Jaap Koelewijn heeft het allemaal zelf gemaakt. Of kort ervoor in zijn ‘visschuur’ of zelfs ter plekke in zijn verkoopwagen.

Niet meer voor een baas

Jaap Koelewijn (40) is pas sinds vier jaar zelfstandig ambulant vishandelaar. Na zo’n elf jaar haring fileren en veel hobbymatig werk in de paardenhouderij, maakte hij op zijn 34ste de overstap naar de ambulante vishandel. Hij werd werknemer bij Willem de Graaf en bleef dat een tijdje. De contacten met De Graaf waren prima, maar Koelewijn wilde niet meer voor een baas werken. De dagelijkse contacten met andere marktkooplieden en zijn partner Geertjan gaven hem het laatste zetje. “Ik stond in Amersfoort op de markt en sprak erover met een collega-markthandelaar. Hij vroeg me waarom ik niet voor mezelf begon.” Maar van één plekje kun je natuurlijk niet leven. “Via de marktmeester kon ik er nog een tweede plek in Amersfoort bij krijgen en vervolgens ben ik gaan zoeken naar meer standplaatsen.” Daarvoor had Koelewijn wel een lening nodig. “Ik werkte bij de Graaf maar rond de 10 uur plus inval. Dus echt sparen lukte niet. Toen heb ik samen met mijn vriend, die de credit controller is en de boekhouding doet, eerst een plan van aanpak gemaakt. Het ging niet makkelijk maar na een goed businessplan heb ik het voor elkaar gekregen om zonder eigen vermogen een starterslening te krijgen bij microfinancierder Qredits.” Volgens de vishandelaar was het geen topbedrag maar hij moest het er mee doen. “Daar heb ik een auto en een bakwagen van gekocht en materiaal om te kunnen starten.”

Zoeken naar standplaatsen

Koelewijn laat de reacties van zijn klanten bepalen waar hij zijn producten koopt (foto: Herbert Wiggerman). 

Vervolgens deed Koelewijn op diverse plekken aanvragen voor extra standplaatsen. In Amersfoort staat hij inmiddels niet meer. “Daar was het in het begin prima maar op een gegeven moment was het geen vetpot meer. Nu sta ik op woensdag in Lelystad Boswijk (‘de Kamp’), op donderdag in Rijswijk (Noord-Brabant) en Geertruidenberg, op vrijdag in Lelystad in de Voorstraat en op zaterdag in Gouda winkelcentrum Goverwelle.”

Het vinden van nieuwe standplaatsen was een kwestie van goed zoeken en de juiste contacten, vertelt Koelewijn. “De plek in Rijswijk kreeg ik van mijn neef Jaco de Graaf (vishandel Jaco en Corina de Graaf). En twee jaar geleden stopte een neef van mijn moeder, Jan de Graaf (De Viskoning) in Lelystad en heb ik daar zijn plekken gekregen.

“Ik heb een tijdje drie dagen per week in Lelystad gestaan, waarvan woensdag en zaterdag op dezelfde plek. Maar dat vond ik te veel, dus heb ik op zaterdag Lelystad ingeruild voor Gouda Goverwelle. Op donderdag heb ik nu nog twee plekken. De standplaatsen Rijswijk en Geertruidenberg.” Voor de rest heeft Koelewijn het naar eigen zeggen prima voor elkaar met zijn standplaatsen bij supermarkten. “Dat is heel fijn, want dan heb je automatisch altijd de loop.”

Kwaliteitsvishandel

Het voordeel van standplaatsen is dat je vaste klanten hebt en ongeveer weet wat ze willen hebben, aldus Koelewijn (foto: Herbert Wiggerman). 

In het begin stond Koelewijn op markten, maar uiteindelijk koos hij bewust voor standplaatsen. “Daar heb je vooral vaste klanten en dat vind ik fijner werken. Op markten moet je ook andere producten aanbieden. Je moet meer soorten verse vis hebben, waarvan je niet weet of je het allemaal wel verkoopt. Op een standplaats weet je toch ongeveer wat je nodig hebt, omdat je je klanten kent. Op een markt is het ook meer prijsvechten omdat daar meerdere aanbieders staan. Ik wil vooral kwaliteit leveren.”

Daarom doopte Koelewijn zijn handel recent bewust om in Kwaliteitsvishandel Jaap Koelewijn, waar deze voorheen Koelewijn Vis en Zo heette. “Dat was vooral vanwege de kant-en-klaarmaaltijden die ik verkoop. Voor een superieure kwaliteit koopt neef Jaco een groot deel van zijn vis rechtstreeks op de afslag in Urk. Dan neemt hij ook de vis voor mij mee. Voorheen deed mijn oom Jaap dat. Hij zoekt nu nog altijd de vis uit.”
Koelewijn laat zich qua leverancierskeuze vooral leiden door kwaliteit en wat de klant wil. “Dat is het belangrijkst. Als ze dan zeggen dat ze de paling echt super vinden, dan weet ik dat ik hem bij die leverancier moet blijven kopen.”

Zichtbaar vers

Na een aantal jaren werken voor een baas, is Jaap Koelewijn enthousiast zelfstandig ondernemer (foto: Herbert Wiggerman). 

Kant-en-klaar-maaltijden en gemaksproducten als wraps en salades heeft Koelewijn vanaf het begin af aan verkocht. Ondanks dat de hoofdmoot bestaat uit haring, kibbeling, lekkerbekken en gebakken vis. “Die kant-en-klaarproducten zijn echt iets voor erbij. Wat het heel goed doet is bijvoorbeeld tagliatelle met spinazie en zalm.”

Koelewijn varieert heel bewust met telkens andere producten en een andere indeling van de 4,8 meter lange vitrine. “Je staat op steeds dezelfde plekken, dus door te wisselen in de vitrine kun je het verrassend houden voor de klanten. Ik kan niet te veel verschillende producten meenemen, dus lever ik ook het nodige op bestelling.”

De maaltijden maakt Koelewijn zoveel mogelijk tussendoor in de wagen, omdat de klanten dan zien dat het vers wordt gemaakt en verpakt. “Ik bereid het wel voor, omdat je natuurlijk niet met een lege vitrine kunt aanrijden.”

De verkoop van maaltijdproducten loopt weliswaar goed, maar het verschilt wel per keer. Alleen in Lelystad is de maaltijdverkoop structureel minder: “Dat kan ik moeilijk verklaren, maar mijn voorganger - Jan de Graaf - verkocht ze daar niet, dus wellicht dat de mensen het niet gewend zijn. Daar komen ze meer voor de kibbeling en lekkerbekken.” Overigens gaat voorganger De Graaf hier nog steeds een paar uur mee om te helpen. Op zaterdag krijgt Koelewijn ondersteuning van een aantal parttimers.

Bedrijf in ontwikkeling

Begonnen in een auto met aanhanger, heeft Koelewijn nu een zelfrijdende verkoopwagen van BK Markettrailers tot zijn beschikking. “BK had deze toevallig staan.” De wagen is inmiddels voorzien van een ‘jonger uiterlijk’ waarin grijs en een aantal vissoorten op de nieuwe bestickering domineren. “Ik heb hem vorig jaar laten ‘wrappen’ met een afbeelding die mijn vriend en ik samen op internet hadden uitgezocht.”
Verduurzamen vindt Koelewijn vindt nog niet zo eenvoudig. “De vis is natuurlijk geen probleem, want die heeft tegenwoordig automatisch al duurzaamheidscertificaten.” Voor de verpakkingen is dat minder eenvoudig. “Dan zou je met kartonnen bakjes moeten werken, maar dan oogt het product lang niet zo mooi. Bovendien zit er wel een ander prijskaartje aan, zeker geen goedkoper prijskaartje.”